بهانه گیری کودکتان دلیلی دارد؟ - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، آیا می دانید بهانه گیری بچه ها چه دلایلی دارد؟ در ادامه با تمام دلایل بهانه گیری بچه هاو راه چاره های مناسب آن آشنا خواهید شد.

اگر کودک شما هم بهانه گیر است و شمارا آزار می دهد حتما این مطلب را بخوانید

به گزارش وبلاگ عکس به نقل از نمناک ،بهانه گیری کودک ناشی از ناتوانی او در بیان احساسات و انتظاراتش است زیرا بیشتر بچه ها کلمه هایی که می شنوند را درک می نمایند اما نمی توانند آنها را درست و کامل بیان نمایند و نمی تواند منظور خود را شرح دهند به همین علت نا امید شده و شروع به جیغ کشیدن و بهانه گیری می نمایند.

دلیل بهانه گیری کودک

عوامل زیادی موجب بهانه گیری کودک می شوند که بعضی از آن ها عبارتند از:

خستگی

گرسنگی

ناکامی

ترس یا اضطراب بچه ها

ناتوانی در بیان خواسته خود

مقاومت در برابر تغییر (مانند ترک یک مکان)

کسل شدن

احساس عدم راحتی

تحریک بیش از حد

بیماری یا درد

سر در گمی

ناراحتی از پیروی از دستور شما

احتیاج خاصی داشتن

کنترل خود را از دست ندهید

بچه ها گاهی شروع به بهانه گیری های مختلف و کج خلقی می نمایند و رفتارهایی مانند جیغ زدن و غرغر کردن ، لگدپراکنی ، کوبیدن پاها به زمین ، پرت کردن اشیا به اطراف ، کتک زدن دیگران و یا حتی حبس کردن نفس خود تا مرحله کبودی از خود نشان می دهند . تحمل و کنترل این رفتارها در بچه ها واقعا طاقت فرسا است .

زمانی که کودک شما در حال بهانهگیری و جیغ زدن و داد زدن است به صحبت های شما گوش نمی دهد و به فریادها و تهدیدهای شما با حالتی منفی جواب می دهد. در این شرایط هر چه شما بیشتر داد بکشید صدای جیغ او نیز بلندتر می گردد. در این مواقع بهترین کار این است که کنار او بنشینید و چیزی نگویید. بچه ها خودشان هم از خشمی که دامن آنها را گرفته است می ترسند و بودن در کنار کودک هنگام بدرفتاری هایش موجب آرامششان می گردد.

اگربهانه گیری های او برایتان غیر قابل تحمل شده است چند دقیقه کوتاه بیرون بروید تا کودک دست از گریه و جیغ بردارد سپس دوباره به اتاق بازگردید.

در این شرایط شما هیچ گاه نباید کنترل خود را ازدست بدهید و باید همواره آرامش خود را حفظ کنید تا او سریع تر آرام گردد. همچنین نباید هیچ گاه وعده یا رشوه به کودک خود در این مواقع بدهید و باید به بهانه گیری های بی مورد کودکتان بی اعتنا باشید تا خودش خسته و ساکت گردد.

حواستان باشد که شما عظیم تر هستید

زمان طول کشیدن بهانه گیری های کودک شما مهم نیست ، بهتر است هنگام بهانه گیری به هیچ وجه با او بحث نکنید و خواسته های غیرمنطقی او را پاسخ ندهید . به نظرات و تفکرات اطرافیان نیز اهمیت ندهید زیرا آنها نیز روزی چنین تجربیاتی خواهند داشت . اگر کودک با بهانه گیری و داد و فریاد کردن به خواسته خود برسد می آمزد که همواره این چنین نماید و این طرزفکر در عظیمسالی نیز برای او ایجاد مشکل خواهد نمود. پس سعی کنید کودک متوجه از کنترل خارج شدن رفتارهایتان هنگام عصبانیت نگردد.

اگر کودک بهانه گیرو کج خلق شما شروع به کتک زدن دیگران، پرتاب وسایل یا جیغ های بی وقفه نمود او را به مکانی امن مانند اتاق خواب خودش ببرید و علت آوردن او به این مکان را بگویید و کنار او بمانید تا آرام گردد.اگر در مکان عمومی کودک کج خلقی هایش را شروع کرد آنجا را ترک کنید تا او آرام گردد.

عشق خود را به کودک ابراز کنید

زمان آرام بودن کودک با او صحبت کنید و بگویید خیلی دوستش دارید و او را در آغوش بگیرید . کودک با این رفتار شما با آرامش بیشتری خواهد توانست درباره کج خلقی های خود صحبت کند.

بعدا در خصوص مساله پیش آمده صحبت کنید

زمانی که کودک آرام گشت با او درباره اتفاق های پیش آمده حرف بزنید . صحبت کردن در خصوص بهانه گیری ها کودک به شما یاری می نماید که بدانید مشکل کودک شما چیست. هنگام حرف زدن با کودکتان به او یاری کنید تا بتواند احساسات خود را در غالب کلمات بیان کند. مثلا بگویید:تو خیلی عصبانی بودی چون غذا آن چیزی نبود که می خواستی. . با صحبت کردن با کودکتان به او بفهمانید به جای جیغ زدن و بهانه گیری با صحبت بهتر می تواند به نتیجه دلخواهش برسد مثلا به او بگویید:ببخشید من تو رو درک نکردم. الان که جیغ نمی کشی متوجه شده ام چه می خواستی.

زمان دادن به کودک

گاهی اوقات بهتر است به کودک خود زمان بدهید تا بتواند خودش تا حدی بهانه گیری هایش را کنترل کند. این روش را می توانید از 18 ماهگی فرزندتان شروع کنید و برای مدت زمان کوتاهی (یک دقیقه برای هر سال از عمرش)زمانی که کج خلقی بچه ها بالاست و دیگر روش ها جوابگو نیستند، در مکانی ساکت و خسته نماینده بگذارید تا کودک بتواند خودش را آرام کند. چنانچه در این بخش اشاره شده است هنگام اجرای این روش به کودکتان بگویید این یک تنبیه نیست ، من به تو زمان می دهم تا آرام شوی و در آنجا منتظر تو هستم . اگر کودک نپذیرفت در آن مکان بماند او را با قدرت در مکان موردنظر نگه دارید و سپس دنبال کار خود بروید و در صورتی که جای او امن بود به او نگاه یا توجه نکنید تا با خودش کنار آید.

از موقعیت هایی که برای کودک ناخوشایند است دوری کنید

در موقعیت هایی که برای کودکتان ناخوشایند است و باعث ناراحتی او می گردد دوری کنید . مثلا قبل از عصبی شدن هنگام گرسنگی و شروع به بهانه گیری به او میان وعده کوچکی بدهید . اگر او هنگام خرید در غروب بهانه گیر و عصبی می گردد ابتدای روز خرید خود را انجام دهید.

اگراو در موقعیتی قرار گرفته است که می خواهید این موقعیت را تغییر دهید نیم ساعت قبل به او بگویید مثلا اگر در پارک حضور دارید و می خواهید به خانه بروید نیم ساعت قب از به خانه رفتن او را در جریان بگذارید و اجازه دهید از این تصمیم مطلع گردد.

شما به عنوان یک والد موقعیت هایی که کودک بهانه گیر می گردد را می دانید بنابراین قبل از اینکه بهانه گیری های کودک شروع گردد، بلافاصله حواس او را با دادن اسباب بازی به او ، تغییر مکان ، در آوردن شکلک های خنده دارو... پرت کنید.

در این سنین کودک مستقل بودن را می آموزد پس بهتر است به او در مواردی کوچک حق انتخاب بدهید مثلا به جای اینکه برای او ذرت بخرید ابتدا از او بپرسید هویج یا ذرت می خواهی؟ به این شیوه شما می توانید به او احساس کنترل داشتن بر اوضاع را منتقل نمایید.

استفاده همیشگی شما از کلمه نه در مقابل خواسته های کودک صحیح نمی باشد زیرا اینگونه شرایط را برای خود و کودکتان پر اضطراب و سخت می کنید بنابراین سعی کنید فقط در مواقع لزوم به کودکتان نه بگویید.

احساسات او را تایید کنید

زمانی که کودکتان اوقات پر هیجانی را پشت سر می گذارد و بهانه می گیرد به او یاری کنید تا عواطف خود را معین و آن ها را درک کند و با به زبان آوردن احساسات او مثل این جمله تو واقعا غمگینی. می دونم که دوست داری اینجا بمونی و بازی کنی. به او بفهمانید مشکلش را درک می کنید تا آرام گردد.

فضایی برای آرام شدن ایجاد کنید

اگر کج خلقی، بهانه گیری یا نق زدن به اتفاقی روزمره تبدیل شده است، به کودکتان بگویید چنین رفتار هایی باید در فضا های مانند اتاق اضافی خانه رخ دهد تا او بتواند در آنجا احساسات خود را تخلیه نموده و بعد از آرام شدن از آنجا بیرون بیاید. برای آرام شدن کودکتان در این فضا چیزی مانند تعدادی اسباب بازی پولیشی نرم، یک بالش و یک پتو که بتواند به او یاری کند، قرار دهید.

تکنیک نفس عمیق و آرمیدگی را به او یاد دهید

هنگام عصبانیت بچه ها اغلب تنفس سریع دارند و بدنشان سفت می گردد و این علایم می تواند مانع آرامش کودک گردد. شما می توانید تکنیک نفس عمیق را به کودک آموزش دهید تا بدن خود را شل کند و از این تکنیک در هنگام عصبانیت و ناراحتی استفاده کند.

شما می توانید برای آرام نمودن کودکتان روش خرگوش آرام را بکار بگیرید :

به او بگویید بیا یک خرگوش آرام باشیم.

چشم هایت را ببند.

آرام باش.

نفس خود را فرو ببر.

نفس خود را بیرون بده.

الان وقتش است که خرگوش شل باشی.

دماغ خرگوشی ات را تکان بده.

حالا صورت خرگوشی است را بی حرکت و شل کن.

انگشتان پایت را تکان بده. حالا انگشتان پایت را شل کن.

انگشتان دستت را تکان بده. حالا انگشتان دستت را شل کن.

نفس خود را فرو ببر.

نفس خود را بیرون بده.

آرام باش.

حالا تو یک خرگوش آرام هستی.

مراقب نشانه های اضطراب زیاد باشید

شاید علت بهانه گیری های روزانه کودک شما تنش و استرس موجود در خانه باشد که بر کج خلقی و بهانه گیری های کودک تاثیر می گذارد.

اگر کودک دائما بهانه گیر است و به خود یا دیگران آسیب می زند بهتر است از یک متخصص یا پزشک یا مشاور کودک یاری بگیرید. این افراد می توانند شما را با تغییر رفتاری کودک آشنا نمایند و به شما بیاموزند که چگونه رفتارهای آینده کودک را پیش بینی و با کودکتان رفتار نمایید.