فاجعه زیردریایی تایتان مسائل مربوط به عملیات نجات و نظارت بر سفرهای پرخطر را در مرکز توجه قرار داد - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، ایسنا/ براساس خبرهای واصله، فاجعه زیردریایی تایتان مسائل مربوط به عملیات نجات و نظارت بر سفرهای پرخطر را در مرکز توجه قرار داد.

کوهنوردان مدتهاست تا فراز کوه اورست کوهنوردی نموده اند و دانشمندان نیز با زیردریایی به اقیانوس منجمد جنوبی سفر نموده اند. در دهه های اخیر، مسافرانی با جیبهای پرپول و مهارتهای نه چندان زیاد به این کاوشگران ملحق شده یا حتی در مواردی از آنها پیشی گرفته اند و برای بازدید از فضا یا عمق اقیانوس هزینه نموده اند، اما جان باختن پنج سرنشین زیردریایی تایتان ثابت کرد که در زمان رخ دادن یک اشتباه، هیچ تدبیر حفاظتی واضحی وجود ندارد.

تراژدی که هفته جاری رخ داد، مسائلی حول محور عملیاتهای نجات و نظارت دولت بر دنیای تازه توریستی را مورد توجه قرار داده و چندین سوال مطرح می نماید: چه کسی مسئول جست و جو و نجات است؟ چه کسانی برای این نوع تجربیات هزینه می نمایند؟ آیا میتوان برای چنین فجایعی بیمه خریداری کرد؟

تمامی این سوالات در زمانی شکل گرفته اند که تعداد روزافزونی از علاقمندان با هیجان به سراغ ماجراجویی های پرخطر می روند.

آنتونی برکلیچ مشاور مسافرتی و بنیان گذار سرویس سفر لوکس Inspired Citizen خاطرنشان کرد: مردم خواستار این نوع تجربیات هستند و تقاضا برای آنها ادامه خواهد داشت، آنها تمایل خواهند داشت که هزینه های گزافی را برای این تجربه بپردازند.

در سالهای اخیر نوآوری در فناوری، تجربیات تازهی در سفر فراهم نموده است و مسافران ثروتمند تمایل دارند برای تجربیات تازه، به ویژه سفر به فضا و کاوش زیرآب پول بیشتری خرج نمایند.

سالانه حدود یک میلیون توریست برای انواع کاوش در زیر آب اقدم می نمایند. این نوع کاوش ها می تواند تورهای کوتاه با استفاده از زیردریایی باشد که در یک سفر دو ساعته تا عمق 100 فوتی زیر موج های جزیره مائوئی می روند و 180 دلار هزینه دارد یا می تواند اقامت شبانه در هتل زیردریایی لاورز دیپ باشد که برای آن باید شبی 300 هزار دلار هزینه کرد. کاوش با زیردریایی تایتان برای بازدید از بقایای کشتی تایتانیک به ازای هر نفر 250 هزار دلار هزینه داشت.

دیگو گومز که یک پزشک 36ساله ساکن سیاتل است در ماه فوریه از جنوبگان بازدید کرد. او این سفر را با شرکت کشتیرانی سیبورن کروز لاین انجام داد که قیمت بیشتر کابین های آن از 10 هزار دلار آغاز می گردد. او پس از رسیدن به اقیانوس منجمد جنوبی پیروز شد به یاری زیردریایی کاوشی سیبورن نگاهی به کف اقیانوس بیندازد.

پیش از اینکه سرنوشت تایتان معین گردد آقای گومز گفت که این تجربه فراتر از انتظاراتش بود. او گفت که مردم هرگز درباره زندگی زیر آب در قطب جنوب چیزی نمی شنوند و این چیزی است که باعث شد برای این سفر ثبت نام کند.

گومز پیش از سفر به همراه سایر همسفرانش درباره اقدامات امنیتی در زیردریایی تعلیم دیدند و زمانی که به عمق 1000 فوتی دریا رفتند به طور مدام با کشتی در ارتباط بودند.

گومز گفت: من کاملا احساس امنیت می کردم و دوباره این کار را انجام خواهم داد.

توریستی در فضا هم قابل توجه است. توریستی در این حوزه در حال توسعه است و شرکتهایی همانند بلو اوریجین و اسپیس ایکس در حال حاضر پرتابهای زیر مداری پیروزیت آمیزی داشته اند.

شرکت صنایع توریستی فضایی ویرجین گلکتیک که قیمت بلیتهای پروازهای فضایی آن از 450 هزار دلار آغاز می گردد، خاطرنشان کرد که برای نخستین پرواز خود در هفته آینده برنامه ریزی نموده است.

البته مسافران علاقمند به سفر فضا باید آموزشهایی ببینند. شرکت بلو اوریجین (Blue Origin) متعلق به جف بزوس که ویلیام شاتنر ستاره تلویزیونی پیشتازان فضا از مسافران اوست، خاطرنشان کرد که مسافران می توانند فقط در دو روز برای تجربه سفر به ارتفاع 62 مایلی بالای زمین، آموزش کامل ببینند.

سیستم های حمایتی و بیمه برای انواع بسیاری از سفرهای ماجراجویانه قابل استفاده هستند. کسانی که مایل هستند به اورست صعود نمایند، می توانند به شرکتهای اعزامی بپیوندند، شرپاها (بومیان نپال) را استخدام نمایند تا آنها را در طول صعود راهنمایی نمایند و بیمه مسافرتی را برای حفاظت تا ارتفاعات بلند کوه خریداری نمایند. وقتی شرایط طبق برنامه ریزی ها پیش نرود، شرکتها اغلب می توانند این افراد را به بیمارستان ببرند یا یک عملیات نجات صحرایی انجام دهند، البته اگر از موقعیت مکانی آنها مطلع باشند. اگر این افراد هنگام کوشش برای صعود به قله در هیمالیا دچار سرمازدگی شوند، هلیکوپتر می تواند آنها را به مکان دیگری منتقل کند.

نیک گوراسی سخنگوی سرویوس گروپ (Servius Group) که یک شرکت ارائه دهنده امنیت مسافرتی است، خاطرنشان کرد که هزینه ها برای سفرهای گوناگون از اعداد پنج رقمی تا شش رقمی فرق دارد.

بعلاوه شرکتهای به اصطلاح یاری مسافرتی وجود دارند که عضویت سالانه را برای نیازهای امنیتی، پزشکی و خدمات نجات ارائه می نمایند. راس تامپسون مدیر اجرایی شرکت کوواک گلوبال گفت که این شرکت خدمات غرامت کامل را برای موارد پزشکی و امنیتی از جمله جست و جو و نجات ارائه می نماید. به گفته تامپسون تا به امروز هزینه خدمات به هیچ یکی از مشتری های این شرکت از حداکثر مبلغ پوشش فراتر نرفته و گران ترین عملیات این شرکت به مسافری مربوط بوده که از اندونزی به کانادا منتقل شده و مورد بحرانی کووید-19 داشته است. هزینه این عملیات 400 هزار دلار تمام شد.

در ایالات متحده آمریکا آژانس های فدرال و دولتی از جمله سازمان پارک ملی، هزینه های عملیات جست و جو و نجات را با توجه به موقعیت مکانی فرد پوشش می دهند. برای عملیاتهای نجات در دریا، گارد ساحلی ایالات متحده آمریکا که رهبری عملیات نجات زیردریایی تایتان را نیز بر عهده گرفته بود، از لحاظ قانونی اجازه ندارد که برای عملیاتها هزینه ای دریافت کند.

در جریان کوشش گسترده برای نجات زیردریایی تایتان، سه کشور حداقل 9 کشتی و چندین هواپیما و وسایل نقلیه از راه دور را به کار گرفتند. کارشناسان تخمین می زنند که هزینه این کار حداقل ده ها میلیون دلار خواهد بود.

تامپسون مدیر اجرایی شرکت کوواک گلوبال هزینه جست و جو و کوشش برای نجات زیردریایی تایتان را حدود 100 میلیون دلار تخمین زده است؛ چرا که به گفته او استفاده از زیردریایی راهنمایی پذیر از راه دور (R.O.V) هزینه بسیار زیادی دارد.

میکی هستینگس مدیر انجمن ملی جست و جو و نجات (یک انجمن غیردولتی) خاطرنشان کرد: در نهایت، کسانی که مالیات پرداخت می نمایند مسئول خواهند بود؛ چرا که بودجه گارد ساحلی از همین طریق تامین می گردد.

اما به گفته کریس بویر مدیر اجرایی انجمن جست و جو و نجات، اغلب گروه های محلی جست و جو و نجات سازمانهای داوطلبانه هستند.

بویر به این نکته اشاره نمود که این سطح تازه سفرهای پرمخاطره، مستلزم بازنگری در این است که هنگام وقوع فاجعه چه عملیاتهای نجاتی می تواند به طور منطقی انجام گردد.

مدیر اجرایی انجمن جست و جو و نجات بویژه درباره توریستی در فضا شرح داد: مردم می توانند چنین کارهایی انجام دهند و انتظار واکنش های داوطلبانه داشته باشند؟ آیا آنها انتظار دارند یک آژانس یا دولت کاری کند؟ چه کسی این کار را انجام خواهد داد و روند آن چگونه خواهد بود؟

قطعا همانطور که سفر محکوم به شکست زیردریایی تایتان نشان می دهد، حتی شرکتهای برجسته یاری مسافرتی هم با محدودیتهایی روبرو هستند.

دن ریچاردز مدیر کل گلوبال رسکیو که خدمات عملیات نجات ارائه می دهد، اظهار کرد: برای نجات کسی که در عمق 15 هزار فوتی اقیانوس است، هیچ کاری نمیتوان انجام داد. ما فقط می توانیم کاری را انجام دهیم که از دست بشر ساخته است.

به گفته تامپسون مدیر شرکت کوواک گلوبال ممکن است سیاستهای تازه برای بیمه کردن مخاطرات زیاد شکل بگیرد. ممکن است الگوهای قدیمی برای عملیاتهای پیچیده نجات که هزینه های آنها غیرقابل پیش بینی است دیگر کارآمد نباشند.

تامپسون علاوه بر این خاطرنشان کرد: بسیار دور از فکر است کسی بتواند بگوید من هزینه های سفر به عمق تایتانیک را پوشش می دهم. ضمن آنکه آیین نامه و مقررات برای این نوع تجربیات خاص از سرعت بازار پررونق آن هنوز عقب تر است.

به گفته سخنگوی اداره هوانوردی فدرال در ایالات متحده آمریکا که نظارت این نهاد بر توریستی در فضا، حفاظت از مردم روی زمین و سایر افراد در حریم هوایی داخلی و هوایی این کشور را شامل می گردد، اداره هوانوردی فدرال آمریکا نقشی در تأمین امنیت مسافران وسایل نقلیه تجاری فضایی ندارد.

در آینده معین خواهد شد که آیا سرنوشت غم انگیز کاوش زیردریایی تایتان در هفته اخیر نظارت بر این نوع سفر را بهبود خواهد بخشید یا خیر.