آینده روبات ها در محل کار چگونه خواهد بود؟ ، هوش مصنوعی در ترازوی خوشبینی و بدبینی - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، فناوری های هوشمند فقط برای تغییر خانه های ما کارکرد ندارد، بلکه این روزها هوش مصنوعی راه خود را به سمت صنایع نیز باز نموده و حتی در محل کارهای مختلف نیز شاهد حضور هوش مصنوعی هستیم . اما همین رشد هوش مصنوعی منجر به بروز نگرانی هایی برای بعضی افراد شده که برای مشاغل خود احساس خطر می نمایند.

به گزارش سرویس آی تی و فناوری انتخاب، بسیاری از ترسهای مرتبط با رشد هوش مصنوعی در محیط کار به این موضوع مرتبط می گردد که با افزایش استفاده از هوش مصنوعی در محل کار، آیا روبات ها و ماشینها جایگزین کارمدان انسانی می شوند یا خیر و اصلا آیا این پیشرفت در تکنولوژی به عنوان تهدید در نظر گرفته می گردد یا باعث بهبود شرایط ما خواهد بود.

در سال 2019، هوش مصنوعی همچنان مثل یک جعبهه سیاه دربسته است که هر روز ابعاد تازهی از آن کشف می گردد. در حال حاضر بسیاری از ادارات و سازمانها آغاز به تماشا قابلیت های باور نکردنی هوش مصنوعی نموده اند و با استفاده از این مزایا برای ارتقاء هوش انسانی نیز کوشش می نمایند.

بسیاری از تحقیقات تازه نشان می دهد که سازمان هایی که از هوش مصنوعی استفاده می نمایند در سطح سازمانی با افزایش بهره وری عملیاتی، تصمیم گیری سریع تر، رفتار آگاهانه تر و نوآوری محصولات و خدمات تازه رو به رو می شوند.

اولین شرکت هایی که سیستم های هوش مصنوعی را در سراسر بخشهای هیئت مدیره استفاده می نمایند، مزیت رقابتی را به دست خواهند آورد، هزینه عملیات را کاهش می دهند و بودجه های هدر رفته را کاهش می دهند. اما در حالی که اینها ممکن است از یک دیدگاه تجاری مثبت باشد، نگرانی هایی عمده در خصوص شرایط گذار شرکت ها از حالت سنتی به مدرن و البته تعدیل نیروهای انسانی وجود دارد. درواقع بسیاری از افراد نگرانند که معرفی این فناوری ها، احتمالا منجر به تغییرات عملیاتی قابل توجهی می گردد و مسائلی را برای اتحادیه های کارگری و امنیت شغلی کارمندان به وجود می آورد.

فراموش نکنیم که هوش مصنوعی هر بخش به نوعی متفاوت تاثیر می گذارد، بنابراین همه مشاغل به یک میزان احساس خطر نمی نمایند. پیش بینی می گردد موج افزایشی و 30 درصدی حضور روبات ها در مشاغل از اواسط 2030 باشد و مشاغلی مثل صنایع حمل و نقل در خطر بیشتری هستند تا مشاغلی که احتیاج به توانایی های اجتماعی، احساسی و ادبی دارند.

بسیاری از کسب و کارها و افراد خوش بین هستند که ورود هوش مصنوعی به محل کار باعث ایجاد شغل های بیشتری می گردد نه تعدیل نیرو چرا که بازدهی بالاتر می رود و کارخانه ها و مشاغل توسعه می یابند و شاید حتی پیچیدگی نقشهای انسانها نیز بیشتر گردد.

اما هر میزان هم که خوشبین باشیم نمی توانیم منکر شویم که به احتمال زیاد هوش مصنوعی به زودی شغل هایی را که شامل وظایف تکراری هستند از رده خارج می نماید. در این میان سازمان ها از افزایش بهره وری در نتیجه اتوماسیون بیشتر بهره مند خواهند شد، به این معنی که عایدی بیشتری فراوری خواهد شد. بنابراین با توجه به گستره وسیعی از مشاغل که می تواند به وسیله هوش مصنوعی و روبات ها تحت تاثیر قرار گیرد، اساسا باید به مسائل احتمالی این تکنولوژی ها توجه گردد.

کسب و کار احتیاج به غلبه بر مسائل اعتماد و تعصب در خصوص هوش مصنوعی دارند و به نظر می رسد ما به یک فرنگ سازی حرفه ای در زمینه هوش مصنوعی احتیاج مبرم داریم. فرهنگی که یاری می نماید همه به یک میزان از هوش مصنوعی بهره مند شوند.

دولت ها باید اطمینان حاصل نمایند که دستاوردهای هوش مصنوعی به طور گسترده در سراسر جامعه به منظور جلوگیری از نابرابری اجتماعی بین کسانی که تحت تاثیر این تحولات قرار دارند، به اشتراک گذاشته می گردد. به عنوان مثال، این هدف می تواند به وسیله افزایش سرمایه گذاری در حوزه آموزش میسر گردد.

سیستم های آموزشی نیز احتیاج به تمرکز بر آموزش دانشجویان در نقش هایی دارند که مستقیما به کار با هوش مصنوعی مرتبط می شوند. از جمله برنامه نویسی و تحلیل داده. بعلاوه افراد مورد اطمینان در خصوص ایجاد مهارت های خلاقانه، اجتماعی و عاطفی باید تشویق شوند. در حالی که هوش مصنوعی برای کارهای تکراری کارآمدتر از کارگران انسانی خواهد بود، انسانها همواره در کارهایی که احتیاجمند برقراری ارتباط و تخیل هستند، از ماشینها کارامدترند.

به نظر می رسد به جای ترسیدن از هوش مصنوعی باید به نحوه چگونگی استفاده از آن متمرکز شویم .

*رویا پاک سرشت