آشنایی با مسجد جامع داراب
به گزارش وبلاگ عکس، مسجد جامع داراب در استان فارس، تنها مسجد چهار مناره ای در جهانست که مناره هایش بر عکس سایر مساجد جهان، مدور نیستند.
این مسجد بزرگترین مسجد داراب است که در دوره صفویه ساخته شده و در مرکز شهر قرار گرفته است.
بنای اصلی مسجد به صورت مکعب مستطیل قرار گرفته که در زوایای چهارگانه آن چهار مناره دیده می گردد. بزرگ ترین بخش بنا، شبستان مرکزی آن است که در سمت شمال و جنوب آن دو ایوان سراسری پهن و در سمت غرب آن دو ایوان کم پهنا با سقف کوتاه قرار گرفته است که این ایوان ها از طریق چندین دهلیز کوچک و بزرگ به فضای بیرونی مسجد وصل می شوند.
مناره های این مسجد برخلاف بیشتر مساجد ایرانی دایره شکل نیست، بلکه از 11 ضلع مساوی تشکیل شده که بر روی آن ها نزدیک نیم متر با روسازی گچ، آجر و سنگ با اشکال مربع و لوزی خانه بندی و تزیین شده است.
روی برج ها با آجر خانه بندی و روی آن ها با خط کوفی آیات قران نگاشته شده است. بر روی این خانه بندی های مربع شکل نخستین آیات سوره آیه الکرسی و نیز عبارات لااله الاالله، محمد رسول الله به خط کوفی نگاشته شده است.
در پایین مناره ها دری وجود دارد که بوسیله یک راه پله مارپیچ به پشت بام مسجد راه می یابد. با صعود از پله ها دو خروجی به بیرون مشاهده می گردد، یکی برای ورود به پشت بام است و دیگری تا انتهای مناره ها ادامه می یابد که به نظر می رسد محل قرار دریافت موذن باشد.
مسجد جامع داراب را به خاطر سبک معماری متفاوتش نسبت به سایر مساجد، دارای سبک هندی است و آن را شبیه به آرامگاه اعتماد الدوله طهرانی در آگرا و نیز خدایخانه مسجد جامع شیراز می دانند.
در حیاط مسجد درختان نارنج کهنسالی وجود دارد. در گوشه دیگر حیاط دو سنگ آسیاب وجود داردکه در دهه های گذشته برای کوبیدن ساروج از آن ها استفاده می شده است. در مناره های مسجد چندین سنگ نبشته بوده که هم اکنون تنها یکی که مربوط به معافیت مالیاتی تجار داراب در دوره قاجاریه بوده، باقی مانده است که در تابستان سال 1379 به موزه سنگ های تاریخی هفت تنان شیراز انتقال داده شد.
ساختمان مسجد جامع داراب در تاریخ 19/10/1356 با شماره 1597 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
- خبرگزاری صدا و سیما - مرکز فارس