جنگل های زاگرسی مدافع ندارند

به گزارش وبلاگ عکس، اسدالله افلاکی - روزنامه نگار:اول: 6 میلیون هکتار رویشگاه های جنگلی زاگرس با گونه غالب بلوط بخشی از مهم ترین رویشگاه های جنگلی ایران است که در عرصه ای به وسعت 30میلیون هکتار در 12استان زاگرسی پراکنده است.

جنگل های زاگرسی مدافع ندارند

این رویشگاه ها نقش مهمی در امنیت غذایی، تلطیف هوا، حفاظت از حیات وحش و تامین آب کشور دارند. آنطور که آنالیز ها نشان می دهد جنگل های زاگرسی تامین نماینده 42درصد از آب شیرین کشور است؛ با وجود این، این جنگل ها سال هاست با انواع تهدیدها دست و پنجه نرم می نمایند.

دوم: ایران ازجمله کشورهایی است که به دلیل واقع شدن روی کمربند خشک و نیمه خشک در مقابل پدیده تغییر اقلیم به شدت آسیب پذیر است اما آنچه بیش از تغییر اقلیم رویشگاه های جنگلی اعم از هیرکانی و زاگرسی را تهدید می نماید، دخالت های غیرمسئولانه نظیر جاده کشی، سدسازی، عبور خطوط انتقال نیرو، مخابرات، نفت و گاز در این رویشگاه هاست که تحت عنوان توسعه به مرحله اجرا درمی آید. قلع و قمع 14هزار بلوط کهنسال در منطقه حفاظت شده دنا در سال88 به بهانه عبور خطوط لوله گاز نمونه ای از اجرای همین طرح ها بود؛

همچنان که در همان سال - بنا به اعلام مدیرکل وقت دفتر جنگل های خارج از شمال سازمان جنگل ها و مراتع کشور - ساخت و آبگیری سد کارون4، نابودی 2200هکتار از رویشگاه های زاگرسی و مدفون شدن 260هزار اصله بلوط چند هزار ساله را در پی داشت؛ سدی که بدون هماهنگی با سازمان جنگل ها و مراتع کشور احداث و آبگیری شد و از نظر اکولوژیکی مغایر با معیارهای زیست محیطی بود.

سوم: با وجود هشدارهای گاه و بیگاه کارشناسان و دلسوزان محیط زیست و منابع طبیعی طی سال های اخیر تخریب طبیعت به ویژه رویشگاه های جنگلی شدت گرفته و سناریوی پاکتراشی جنگل ها هرازگاهی به بهانه های مختلف تکرار می گردد. برای نمونه اردیبهشت ماه سال97 پیمانکار اداره کل راه و شهرسازی به بهانه تعریض جاده در منطقه جنگلی بی سردره در شمال شهر یاسوج، شبانه 300درخت کهنسال بلوط را در این منطقه قلع وقمع کرد. همان زمان معاون وقت حفاظت اداره کل منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویر احمد به صراحت گفت که جاده سازی در منطقه بی سردره بدون مجوز و خودسرانه بوده است.

اکنون در تداوم همان روند، 10هزار اصله بلوط کهنسال به بهانه تعریض جاده یاسوج به سی سخت قلع و قمع شده است. این درحالی است که پدیده خشکیدگی (زوال) بلوط ها که از سال89 دامنگیر جنگل های زاگرسی شده است تاکنون نزدیک به 2میلیون هکتار از این رویشگاه ها را تخریب نموده است؛ رویشگاه هایی که بنا به گفته متخصصان علم جنگل، قابلیت جایگزینی ندارند.

آخر: ما درحالی جنگل های زاگرسی و هیرکانی را قربانی طرح های عمرانی می کنیم که از یک سو، با انواع بحران های محیط زیستی به خصوص بحران آب روبرو هستیم و از سوی دیگر، پدیده گردوغبار نفس شهروندان 22استان را به شماره انداخته است. علاوه بر این، 405دشت از 605دشت کشور وضعیت بحرانی دارد و فرونشست زمین در دشت های کشور به دلیل برداشت بی رویه از سفره های زیرزمینی، حدود 140برابر حد بحران است (بنا به اعلام مجامع بین المللی، حد بحرانی فرونشست زمین 4میلی متر در سال است؛ این درحالی است که میزان فرونشست زمین در حدفاصل دشت فسا و جهرم به 54سانتی متر در سال یعنی 140برابر حد بحران رسیده است).

افزون بر این، بیش از 60درصد تالاب های کشور خشک و تبدیل به کانون های بحران گردوغبار شده است. این وضعیت بیش از هر چیز ناشی از آن است که محیط زیست در کشور ما هنوز در صندلی واقعی خود قرار ندارد و از آنجایی که منابع طبیعی هنوز ارزشگذاری مالی نشده، متولیان طرح های اجرایی در نبود همین ارزشگذاری و نبود اهرم های نظارتی و ضعف قوانین بازدارنده محیط زیست را قربانی طرح های عمرانی می نمایند. بدیهی است مادامی که مسئولان اجرایی به خاطر تخریب محیط زیست مورد مواخذه قضایی قرار نگیرند، تخریب ها ادامه خواهد داشت.

منبع: همشهری آنلاین

به "جنگل های زاگرسی مدافع ندارند" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "جنگل های زاگرسی مدافع ندارند"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید