والدین تا چه زمانی باید از بچه ها بزرگسال خود حمایت نمایند؟ - وبلاگ عکس

به گزارش وبلاگ عکس، والدین از لحاظ عاطفی و مالی، برای تربیت بچه ها خود سرمایه گذاری می نمایند، اما زمانی فرا می رسد که آنها باید این یارانه ای که هر روز برای بچه ها خود می پردازند را متوقف نمایند.

به گزارش یورونیوز، به مسکن، بیمه درمانی، خرید خودرو، تلفن همراه، کارت اعتباری، خدمات اشتراک، وام دانشجویی و سفر فکر کنید؛ همانطور که معین است، بچه ها و والدین در خصوص زمان دقیق توقف آنها توافق ندارند. اما این زمان باید معین گردد.

یک نظرسنجی تازه از موسسه بانک ریت نشان می دهد که بزرگسالان نسل زِد [z] یعنی افراد 18 تا 26 سال فکر می نمایند که والدین آنها باید آهسته تر زمان پرداخت هزینه برای آنها را کاهش دهند.

18 تا 26 ساله های نسل زِد معتقدند که نباید به طور میانه تا سن 23 سالگی آغاز به پرداخت اجاره نمایند. نسل بیبی بومر و والدین نسل زِد اما نظر مخالفی دارند و می گویند بچه هایشان باید از سن 21 سالگی دیگر تسویه حساب نمایند. به عبارتی خودشان مسئولیت پرداخت های خودشان را برعهده بگیرند.

وقتی صحبت از تلفن های همراه و صورتحساب های کارت اعتباری به میان می آید، متولدان نسل زِد فکر می نمایند که از سن 21 سالگی باید آغاز به پرداخت هزینه نمایند. اما والدین آنها می گویند سن 19 سالگی بهتر است.

نظرسنجی بانک ریت معین ننموده که چه تعداد از این پاسخ دهندگان با والدین خود یا برعکس، با بچه ها بزرگسال خود زندگی می نمایند. اما این موضوع می تواند قابل توجه است. در ژوئیه 2022، مرکز تحقیقات پیو دریافت که نیمی از بزرگسالان 18 تا 29 ساله حداقل با یکی از والدین شان زندگی می نمایند.

خطر یارانه دادن به بچه ها بزرگسال برای والدین

بر اساس این نظرسنجی، تقریبا از هر 10 والدینی که بچه ها 18 ساله یا بالاتر دارند، 7 نفر گفته اند برای یاری به بچه ها بزرگسال خود فداکاری مالی نموده اند. 31 درصد آنها فداکاری را قابل توجه توصیف نموده اند در حالی که 37 درصد گفته اند که تا حدودی قابل توجه بوده است.

در این نظرسنجی فداکاری به معنی کاهش پس انداز اضطراری آنها (51 درصد)، کاهش توانایی آنها برای پرداخت بدهی های خود (49 درصد) یا کاهش پس انداز برای بازنشستگی (43 درصد) و سخت تر شدن رسیدن به سایر نقاط عطف مالی (55 درصد) گفته شده است.

والدین کم عایدی که سالانه 50 هزار دلار یا کمتر عایدی دارند، به احتمال زیاد معتقدند که برای یاری به بچه ها بزرگسال خود فداکاری مالی نموده اند.

برای مثال، 58 درصد از کم عایدیها گفتند که پس اندازهای اضطراری خود را قربانی نموده اند، در مقایسه 46 درصد از خانواده هایی که 100 هزار دلار یا بیشتر در سال عایدی داشته اند، چنین نظری را گفته اند.

نه گفتن به بچه ها بالغی که به انتظار یاری مالی هستند، سخت است، اما اگر قرار باشد والدین در ازای امنیت مالی خود، این هزینه ها را بپردازند، هیچ لطفی به خودشان نمی نمایند.

تد راسمن، تحلیلگر ارشد بانک ریت گفت: مطمئن شوید یاریی که ارائه می دهید در حد بودجه شما باشد و در خصوص پارامترها شفاف باشید. یاری کردن نباید مانند چک سفید امضا باشد.

نظرسنجی بانک ریت از 14 تا 16 مارس انجام شد. در این نظرسنجی 2 هزار و 346 والد با بچه ها 18 ساله و بالاتر شرکت نموده اند.